تعریف شما به‌عنوان یک کنشگر اجتماعی از بوستان دانشجو چیست؟
به عقیده من بوستان دانشجو کلونی آسیب‌های اجتماعی است. در این فضا می‌توان همزیستی انواع و اقسام آسیب‌های اجتماعی را در یک پیاده‌روی ساده به چشم دید. از حضور کودکان‌کار و زنان تن‌فروش گرفته تا معتادان متجاهر و فروشندگان موادمخدر. این همزیستی آسیب‌ها تهدید بزرگی برای سلامت اجتماعی پایتخت محسوب می‌شود.
چه چیزی باعث می‌شود تا شاهد این همزیستی آسیب‌ها در بوستان دانشجو باشیم؟
در این بوستان بیش از اینکه زبان و جملات معرف افراد به همدیگر باشد، نگاه‌ها ترجمان حرف‌هاست. درواقع این محل به نقطه‌ای برای تجمع افراد آسیب‌دیده اجتماعی تبدیل شده و هرکسی می‌تواند به راحتی جامعه هدفش را پیدا کند. اگر به‌عنوان یک آسیب‌شناس اجتماعی یا کنشگر اجتماعی وارد این بوستان شوید، خیلی راحت و بدون هیچ زحمت و دردسری می‌توانید شاهد زندگی مسالمت‌آمیز آسیب‌دیدگان اجتماعی کنار هم در این بوستان باشید.
چگونه می‌توان از بار آسیب‌های این بوستان کاست؟
همه امید ما به ایجاد پهنه رودکی و تغییر کالبد این منطقه است. از آنجا که تجربه نشان داده تغییر کالبدهای اجتماعی می‌تواند به تغییر رفتار مردم منجر شود، ما هم امیدواریم با راه‌اندازی پهنه رودکی و تقویت برنامه‌های فرهنگی و هنری در این محدوده شاهد تغییر رفتارهای اجتماعی در بوستان دانشجو باشیم.
ما بزرگ‌ترین مجموعه فرهنگی کشور را در همسایگی بوستان دانشجو داریم. چرا تا به حال این ظرفیت نتوانسته چنین عملکردی داشته باشد؟
نمی‌توانیم چنین بگوییم. چراکه اگر دقت کرده باشید هیچ‌کدام از آسیب‌های اجتماعی موجود در بوستان دانشجو را تا شعاع چند ده‌متری مجموعه تئاترشهر نداریم و بیشتر آسیب‌های اجتماعی ما در ضلع شرقی بوستان، چهارراه کالج و بوستان ارفع است. در واقع ماهیت فرهنگی تئاترشهر و حضور هنرمندان اجازه عرض اندام به آسیب‌های اجتماعی را در حوالی تئاترشهر نداده است. با توجه به این مسئله امیدواریم با بهره‌برداری از پهنه رودکی، تقویت برنامه‌های فرهنگی و هنری در این پهنه و حضور هنرمندان هر روز از بار آسیب‌های این بوستان کاسته شود.
جای پایگاه‌های خدمات اجتماعی در بوستان دانشجو خالی نیست؟
قطعاً همین‌طور است و اتفاقاً یکی از راهکارها برای رها شدن بوستان از چنبره آسیب‌ها ایجاد یک پایگاه اجتماعی برای ارائه خدمات به آسیب‌دیدگان اجتماعی است. این پایگاه می‌تواند با تولیت بهزیستی و با همکاری یکی از تشکل‌های مردم‌نهاد و تأمین زیرساخت‌های لازم از سوی شهرداری در بوستان تشکیل و اداره شود. در واقع با تشکیل این پایگاه می‌توانیم به تهیه بانک اطلاعاتی از این افراد در این بوستان اقدام کنیم، چراکه معتقدیم بخشی از این افراد دارای اختلالات جنسی و رفتاری هستند که می‌توانند در سایه بهره‌گیری از خدمات مشاوره‌ای به سمت مسیر درست زندگی هدایت شوند. عده‌ای هم که دنبال سوء‌استفاده ازا این افراد هستند، وقتی فضا را برای خود ناامن ببینند قطعاً به نقطه دیگر شهر مهاجرت می‌کنند.
مهاجرت این افراد به نقطه دیگر شهر دردی از شهر کم می‌کند؟
ما در زندگی شهری با یک حقیقت بزرگ روبه‌رو هستیم مبنی بر اینکه کسی نمی‌تواند ادعای پاکسازی کامل آسیب‌های شهری را داشته باشد. آسیب‌دیدگان اجتماعی و آسیب‌های اجتماعی جزء لاینفک زندگی شهری‌اند و هر از گاهی باید شاهد کوچشان از نقطه‌ای به نقطه دیگر شهر باشیم.
نظر شما